سبد خرید خالی است
روش های پرورش مرغ تخمگذار در ایران را یاد بگیرید و اجرا کنید
دسته : مرغ
پرورش مرغ تخمگذار در ایران معمولا از روز اول تا پایان مرحله بهره برداری به دو روش انجام می شود. در این مقاله ابتدا با این دو روش آشنا خواهید شد سپس به این موضوع خواهیم پرداخت که چرا به پرورش مرغ تخمگذار مشغول شویم؟
روش اول که بیشتر در مرغداری های معمولی و کوچک انجام می شود؛ گله در مرحله رشد تا قبل از شروع تخمگذاری بر روی زمین پرورش داده می شود و سپس در مرحله تخمگذاری به قفس منتقل می شود.
روش دوم بیشتر در مرغداری های بزرگ و صنعتی انجام می شود. گله از روز اول تا روز آخر در قفس نگهداری می شود. این روش دارای مزایای بیشتری نسبت به روش اول است و از این رو روش اول به مرور منسوخ شده است. بسته به روش انتخاب شده وسایل مورد نیاز برای نگهداری متفاوت است.
چرا مرغ تخمگذار پرورش دهیم
با توجه به صرفه اقتصادی بیشتر، تخم مرغ نطفه دار تولید نمائیم.
بعضی اوقات بهتر است که مرغدار نسبت به تولید تخم مرغ نطفه دار جهت جوجه کشی مرغ اقدام نماید. این کاز زمانی است که مشتری تخم مرغ نطفه دار زیاد است. دلیل دیگر وقتی است که مرغدار خودش جوجه ی یک روزه تولید می کند. در این حالت تولیدات خود را در سن یکروزه یا ۷ تا ۱۵ روزه به فروش می رساند.
در پرورش مرغ مادر شرایط محیطی از اهمیت خاصی برخوردار است در این راستا مرغ ها می بایستی در سالن های تمیز، خشک، ضد عفونی شده با تهویه و نور کافی و بدون کوران هوا نگه داری شده و دمای سالن تغیرات زیادی نداشته باشد. وقتی سالن ها سرد و مرطوب باشند مرغ ها کمتر غذا خورده و تولید کاهش می یابد.
در پرورش مرغ مادرف نسبت خروس به مرغ می بایستی حداقل ۱ به ۱۰ باشد. با اینکه تعداد خروس ها ۱۰ درصد کل مرغ ها می باشد ولی جوجه ها به میزان ۵۰ درصد مرغ و ۵۰ درصد خروس متولد می شود. شرایط محیطی اثر مهمی بر روی نتیجه ی تولید خواهد داشت.
تعداد جوجه هایی که متولد می شوند همیشه کمتر از تعداد تخم مرغ هایی است که در دستگاه جوجه کشی قرار می گیرد.این مورد بستگی به بارور بودن تخم مرغ ها دارد.
فیلم مزرعه پرورش مرغ تخمگذار در کشور فیلیپین
عدم باروری تخم مرغ ها می تواند به دلایل زیر باشد:
1- زیاد یا کم بودن تعداد خروس در گله ی مادر
2- شرایط نامطلوب خروس ها از نقطه نظر سلامت جسمانی، نابالغ بودن، خیلی پیر بودن یا تولک بودن.
3- تاج و ریش سیاه (اصطلاحاً یخ زده) بهتر است تاج خروس ها بعد از تولد قطع گردد.
4- مرغ های زخمی شده. برای جلوگیری از این معضل بهتر است ناخن وسط و ناخن پشتی جوجه خروس ها در ۱۰ روز اول بعد ار تولد قطع شود.
5- وارد کردن خروس جدید در گله در دوران تخم گذاری این عمل باعث جنگ خروس ها شده و باروری تخم ها کاهش می دهد.
بهترین مکان برای پرورش مرغ تخمگذار
هر مرغ تخمگذار معمولا به مدت دو سال نگهداری می شود و بعد از آن مرغ های جوان تر جایگزین میشوند. مزرعه پرورش مرغ تخمگذار باید در مکانی قرار بگیرد که دارای آب و هوای مطلوب و کاملا تمیز باشد. برای گرم کردن و خنک کردن سالن ها نیز نیازی به پرداخت پول زیادی نباشد و به راحتی و با کمترین امکانات گرم یا خنک بشود. برای این که هوای محیط را تمیز و لطیف کنید نیز میتوانید شروع به کاشت درخت کنید. کاشت درخت مزرعه را زیباتر نیز میکند که باعث کار کردن با حس خوب در مزرعه میشود. بهترین درخت ها برای این کار درخت های پاییزی یا میوه می باشند. فاصله مزرعه و مرغداری به مرکز شهر، نقاط خرید و فروش و امکانات ضروری نباید خیلی دور یا خیلی نزدیک باشد. درمورد این موضوع در ادامه توضیح کاملتری در جدول داده ایم.
علاوه بر این ها از احداث مزرعه پرورش مرغ تخمگذار در نزدیکی مکان های شلوغ و آلوده مانند کارخانجات صنعتی و… خودداری کنید. مکان مزرعه باید از نظر دسترسی به امتیازات آب، برق و… مناسب باشد و نیازی به هزینه های بالا برای تامین آن ها نباشد. مزرعه باید در محلی قرار گیرد که از نظر رفت و آمد برای کارگران نیز راحت باشد. ایجاد سالن مرغ تخمگذار در مناطقی گودی، پستی، ارتفاعات و … به هیچ وجه پیشنهاد نمیشود و کار بسیار اشتباهی می باشد. همچنین مناطقی که دارای بادهای شدید و… هستند نیز مناطق مناسبی نیستند. مناطقی نیز هستند که از طرف اداره حفظ محیط زیست کنترل می شوند و احداث مزرعه در آن ها ممنوع می باشد مراقب اینگونه زمین ها باشید.
میزان فاصله سالن با بقیه امکانات نیز در جدول زیر قابل مشاهده می باشد:
نکته: میزان فاصله مزرعه با تشکیلات دیگر از نظر بهداشتی بسیار مهم می باشد.
انواع سالن پرورش مرغ تخمگذار در ایران
اصولا سالن های مخصوص نگهداری نیمچه و مرغ های تخمگذار در ایران به دو صورت معمولی (باز) و بسته یا ویندولس ساخته می شود و بسته به موقعیت محل، سلیقه و مدیریت به ابعاد و اشکال مختلف ساخته می شود. ولی امروزه بیشتر در مرغداری های ایران از ساختمان های سوله استفاده می شود که اغلب دارای ابعاد استاندارد با عرض 12 – 14 متر و طول 100 تا 120 متر است.
بر اساس ظرفیت این سالن‌ها وسایل مربوطه تهیه و نصب می گردد. از این سالن ها ممکن است هم برای پرورش جوجه ها و نیمچه ها قبل از تخمگذاری و هم برای مرغ های تخمگذار در قفس استفاده شود.
پرورش مرغ تخمگذار در قفس
امروزه در تمام کشورهای پیشرفته دنیا برای پرورش و نگهداری مرغ های تخمگذار از قفس استفاده می شود. این روش به علت مزایای اقتصادی و بهداشتی که دارد علاوه بر مرغ های تخمگذار برای پرورش جوجه های گوشتی و حتی مادرهای گوشتی و تخمگذار به کار برده می شود به طوری که به مرور در تمام زمینه‌های تولید طیور جانشین روش بستر شده است. در ایران نیز خوشبختانه این روش مورد اقبال تولیدکنندگان تخم مرغ قرار گرفته است به طوری که تقریباً بیش از ۹۰% از مرغ های تخمگذار با این روش نگهداری میشوند.
اصول ساختمانی قفس‌های پرورش مرغ تخمگذار
- جنس مصالحی که به کار می رود باید محکم و در عین حال سبک و قابل ضدعفونی باشد.
- اندازه قفس های انفرادی باید طوری انتخاب شوند که در عین حالی که از نظر جا به صرفه باشد، مرغ نیز راحت باشد. ارتفاع آن به اندازه‌ای باشد که مرغ بتواند به راحتی در آن بایستد و عرض و طول آن هم به اندازه‌ای باشد که مرغ به راحتی بتواند به دور خود بچرخد.
- کف قفس باید از میله های مشبک ساخته شود. چشم های آن باید به اندازه ای باشد که هم مرغ به راحتی روی آن حرکت کند و هم مدفوع به سهولت از بین آن ها گذشته و پایین افتد. به علاوه کف آن باید خیلی محکم باشد که بتواند وزن مرغ را تحمل کند؛ نباید زبر و خشن باشد که باعث شکسته شدن تخم مرغ ها شود؛ شیب کف هم باید مورد توجه قرار گیرد زیرا شیب خیلی زیاد باعث خواهد شد که تخم مرغ به سرعت بغلتد و موجب ترک دار شدن تخم مرغها گردد و شیب کم باعث کثیف شدن و همچنین شکستن تخم مرغ در زیر پای مرغ خواهد شد.
- در قفس ها، به هر شکلی که ساخته می شوند باید طوری تعبیه شوند که از فرار مرغ ها جلوگیری کنند و باز و بسته کردن آن ها هم آسان باشد تا در موقع واکسیناسیون یا گرفتن مرغ وقت زیادی را نگیرد بدین منظور پهنای در باید به اندازه کافی باشد.
- دانخوری و آبخوری ها باید به نحوی طراحی شده باشند که از ریخت و پاش جلوگیری شود، منوط به این که مرغ بتواند به آسانی از آن ها استفاده کند.
بلوغ زودتر مرغ تخمگذار با نوردهی مناسب
سال ها پیش تصور میشد که مرغ ها در زمستان تولید ندارند و تخم گذاری انها از بهار آغاز می شود. مرغداری مدرن به این تصور، پاسخ منفی داد. نور از طریق چشمان حیوان اعصاب مربوطه را تحریک کرده، اثر این تحریک به مغز می رود و با دستور مغز غده های مخصوصی در اندام جنسی حیوان هورمون هایی را ترشح می کنند، این هورمون ها باعث بلوغ جنسی و تولید تخم مرغ می شود.
در خلال نوردهی دو عمل مجزا یکی بر روی پولت ها و دیگری بر روی مرغان تخم گذار صورت می پذیرد. پولت های سبک و نیمه سنگین در سن ۲۰ هفتگی شروع به تخم گذاری می نمایند، وقتی پولت ها تحت تاثیر رژیم نوردهی (افزایش یابنده ای) باشند زودتر به تخم می آیند و مدت زمان زیادی تخم مرغ ریز تولید می نمایند که زیاد مطلوب بازار نبوده، ارزش اقتصادی پائینی دارند.
این پدیده منفی ، معمولاً زمانی اتفاق می افتد که جوجه ها در ماه های اول بهار به دنیا آمده باشند لذا رشد این جوجه ها مصادف با روزهای طولانی آخر بهار یا تابستان می باشد. مرغدار می تواند به راحتی با این پدیده منفی مقابله نموده، برنامه ای منظم جهت نوردهی سالن های پرورش اعمال نماید. در صورت پرورش پولت ها توسط تولید کننده ی دیگر، مرغدار (در اینجا خریدار نیمچه ی تخم گذار) می بایستی بر برنامه ی نوردهی آنها نظارت داشته باشد.
زمان نوردهی در سالن پرورش مرغ تخمگذار
در مسیر برنامه نوردهی توصیه می شود از سن ۳ روزگی تا ۲۰ هفتگی (یعنی پایان ۵ ماهگی) روزانه ۸ ساعت نور و ۱۶ ساعت تاریکی اعمال شود. طی این دوره طول مدت نوردهی نباید کم یا زیاد شود. در ضمن در ساعات تاریکی از هیچ منفذی نباید نور به داخل سالن برسد. بعد از طی این دوران و پایان ۵ ماهگی پولت ها، مدت نوردهی بطور ناگهانی به ۱۳ ساعت برسد و در هر هفته ۱۵ دقیقه اضافه شود تا در کل به ۱۴ ساعت برسد. بنابراین در طول دوران تخم گذاری، مرغ ها ۱۰ ساعت تاریکی و ۱۴ ساعت روشنائی خواهند داشت.
لازم به ذکر است که ساعات روشنائی برای مرغ تخم گذار در جریان تولید تخم مرغ نباید به هیچ عنوان کاهش یابد. از طرف دیگر افزایش ساعات روشنائی یه پدیده های منفی ۱- پوسته ی نازک تر ۲- تخم مرغ کمردار ۳- افزایش مرگ ومیر را در بر دارد.
کارشناسان شرکت در اسرع وقت پاسخگوی شما عزیزان خواهند بود