تو لک بردن اجباری مرغ تخم گذار

هزینه ی زیاد پرورش پولت، یا قیمت بالای پولت در بازار، سبب توسل به تکنیک ” تو لک بردن اجباری” در راستای کسب سود بیشتر می گردد. این تکنیک شامل هدایت اختیاری مرغ ها برای ورود به مرحله ی تو لک (پر ریزی)، قبل از آنکه سال اول تولید آنها پایان پذیرد، می باشد.

هدف: تو لک ضامن استراحت دستگاه تولید مثل حیوان می باشد. به گونه ای که در یک دوره ی نسبتاً طولانی پدیده ی احیا و نوسازی آن محقق می شود. پس از چندین هفته قطع تولید، مرغ ها مجدداً شروع به تخم گذاری می کنند.

در محاسبات تو لک اجباری، همیشه ملاحظات اقتصادی جای دارد. مانند  قیمت زیاد پولت، ارزش پایین تخم مرغ و غیره.

در جریان اجرای تو لک اجباری مرغدار می بایستی موارد زیر را در نظر بگیرد:

1-      بهتر است مرغانی وارد تو لک اجباری شوند که در شرایط خوب سلامتی بسر برده و تا این زمان تولید مطلوبی داشته اند.

2-      تو لک بردن مرغان نژاد سبک، راحت تر از نژاد های نیمه سنگین است.

3-      هر قدر مرغان در مرحله تولک جوانتر باشند، تولید و کیفیت داخلی و خارجی تخم مرغ  بهتر خواهد بود. ترجیحاً مرغانی وارد تو لک می شوند که برای 8 تا 9 ماه تخم گذاری نموده اند.

4-      قبل از شروع تو لک بهتر است انتخاب خوبی بین آنها صورت پذیرد. بدین ترتیب تلفات در خلال تولک بردن کاهش پیدا کرده و تولید بعدی تخم مرغ بهتر می شود.

5-      در صورت بروز تلفات و خالی شدن فضا می توان مرغان جدیدی با همان شرایط جایگزین نمود.

6-      نوک چینی و واکسیناسیون می تواند در این مرحله انجام پذیرد. مراحل یک روش خوب در تو لک اجباری به قرار زیر است:

الف- انتخاب مرغان با کیفیت بالا، با دقت صورت پذیرد.

ب- چهار هفته قبل از شروع تولک مقدار نیم ساعت نوردهی سالن افزایش یابد.