چرخش استخوان ساق و کف پا در شترمرغ

شتر مرغ­ها پاهای درازی دارند و این بدان معنی است که مشکلات مربوط به رشد و نمو استخوان در این پرنده شایع می­باشد. چرخش تیبوتارس به پیچ خوردن پا در ناحیه بالای مفصل خرگوشی و برگشتگی انگشتان پا به سمت بیرون اطلاق می­شود (شکل 8-8). مشکل اساسی، پیچ خوردن انتهای دیستال استخوان ساق پا (تیبوتارس) در ناحیه نزدیک به مفصل خرگوشی می­باشد (شکل 9-8). غالباً پرنده بر مشکل ایستادن غلبه می­کند و پیچ خوردگی با قرار گرفتن دو پا در وضعیت خلاف جهت هم به نهایت خود می­رسد هر چند در اینگونه موارد ممکن است استخوان هنوز به طور کامل پیچ نخورده باشد.

بسیاری از موارد چرخش در 21-14 روز اول بعد از بیرون آمدن از دستگاه جوجه کشی دیده می ­شوند، اگر چه این شکل می­ تواند در پرندگان مسن­تر نیز بخصوص در شرایط ازدحام پرندگان ایجاد گردد. میزان وقوع چرخش تیبوتارس می ­تواند 10-55% جمعیت جوجه­ ها باشد. هرچند ممکن است در برخی موارد اصلاً مشاهده نشود و یا در پای راست جوجه شتر مرغ دلایل بروز این عارضه بسیار شایع­تر است. شرایط جوجه کشی، تغذیه و ژنتیک به عنوان دلایل عمده این عارضه معرفی شده­اند. اما احتمالاً ضربه هم دلیل دیگری برای این مشکل می­ باشد. صفحات رشد بزرگ، نرم و غضروفی در استخوان­ های ساق به راحتی آسیب پذیرند و این باعث سرعت­ های رشد متفاوت در قسمت­ های مختلف استخوان می ­شود که با گذشت زمان استخوان بد شکل شده و سبب می­ شود پاها دقیقاً در قسمت بالای مفصل هوک به سمت بیرون پیچ بخورند.

آسیب می ­تواند در حین بیرون آمدن از تخم یا در طول چند روز اول زندگی رخ دهد. موارد چرخش که در مراحل بعدی اتفاق می­افتند، بیشتر در شرایط ازدحام جمعیتی و زمانی که پرندگان به واسطه زمین خوردن یا برخورد با حصارها آسیب می­بینند، رخ می­دهد. احتمال بهبود در پرنده مبتلا به چرخش پا ضعیف می ­باشد. موارد شدید بیماری مانع ایستادن راحت پرنده شده و در نتیجه تغذیه پرنده و آسایش و رفاه آن را به هم می­زند. تا به حال هیچ گونه درمان مؤثری برای پیچ خوردگی پاها وجود نداشته است و توصیه می­شود که به خاطر راحت شدن پرنده آن را از گله حذف کرد. حتی اگر پرنده زنده بماند سرعت رشد آن آنقدر پایین است که حتی برای کشتار هم مناسب نخواهد بود و صد البته به منظور پرنده مولد هم نمی­توان از آن استفاده کرد.