بررسی شیوع مرگ ومیر ناشی از عفونت با باکتری گرم منفی بلدرچین3-1روزه درآذربایجان شرقی

مقدمه:یکی از عوامل محدود کننده در مورد پرورش بلدرچین رخوت آن درچند روز اول زندگی است.

آنها در 2هفته اول زندگی خود به تغییرات ناگهانی محیط حساس هستند و در این مدت به نگه داری و پرستاری دقیق وخوب نیاز دارند وپس ازآن مقاوم می گردند.

بهداشت مناسب مرگ ومیر را درکلیه مراحل رشد بلدرچین در سطح پایین نگه می دارد. یکی از مهم ترین این عوامل مرگ ومیر جوجه های نوزاد در اثر باکتری ها می باشد.

هدف تحقیق: بررسی در روزهای اول ودوم وسوم ورود جوجه ها به محیط نگه داری بلدرچین در اثر عوامل باکتریایی و شناسایی باکتری های گرم منفی مسئول مرگ ومیر جوجه ها در این سن بوده است.

مواد و روش کار:

 در این تحقیق از یک مزرعه تحقیقاتی بلدرچین واقع در شبستر ویک مزرعه شخصی در سردرود تقاضا شده بود که تلفات جوجه های خود را در روزهای3-1جمع آوری کرده وتا زمان کشت در آزمایشگاه در دمای 4درجه سانتی گراد نگه داری نمایند.

درطی 4دوره پرورشی تعداد8648 جوجه مورد بررسی قرار گرفتند.

پس از کنار گذاردن جوجه هایی که آثار لگد خوردگی وله شدگی وخونریزی ناشی از آنها خفگی در آب را نشان می دادند ابتدا سطح بیرونی بدن جوجه ها را استریل کرده ودر شرایط اسپتیک با سرنگ انسولین از قلب وکبد آنها نمونه برداری کرده و پس از غنی سازی در محیط  با استفاده از روش استاندارد شناسایی باسیل های گرم منفی باکتری های مربوطه تعیین هویت شدند.

سپس آنتی بیوگرام به روش دیسک انجام گرفت و سویه ها و اکلای سالمونلای ایزوله شده با سروتاپینگ مورد مطالعه قرار گرفتند.

نتایج:

در این مطالعه از مجموع8648جوجه در طی 4دوره پرورشی395قطعه تلف شده در 3روز اول زندگی مورد مطالعه قرار گرفته شد.

میزان مرگ ومیر در روز اول95 قطعه در روزدوم122قطعه و در روز سوم142قطعه بوده است.

از میان جوجه های تلف شده 167 لاشه جوجه بلدرچین جهت کشتن خون قلب وکبد مناسب تشحیص داده شد که105 قطعه از نظر رشد باکتری مثبت در حالی که 62مورد باکتری رشد نکرد.

از 105 قطعه ای که باکتری رشد کرده بود81مورد  مرگ بر اثر آلودگی با باسیل های گرم منفی و24مورد بر اثر آلودگی با سایر باکتری ها اتفاق افتاده بود.

با توجه به این که از برخی از جوجه ها بیش از یک باسیل  گرم منفی جدا شده بود لذا تعداد باکتری گرم منفی جدا شده به98 مورد رسید که به ترتیب فراوانی ودرصد شیوع آنها در جدول زیر مشخص شده است.

جدول1:فراوانی باسیل های گرم منفی جدا شده از جوجه بلدرچین ها

آزمایش آنتی بیوگرام باآنتی بیوتیک های اکسی تتراسایکلین-جنتا مایسین-کولیسیتین-تری متو پریم(سولفومتو کسازول) -نئو مایسین-کلرآمفنیل-فورازولیدن-نیتروفورانتوئین-نالیدیکسیک اسید به روش دیسک دیفیوژن انجام گرفت که نتایج آن در جدول 2 آمده است.

از 56 مورد اشرشیا کلای جدا شده ابتدا آزمون انجام گرفت و بر اساس این آزمون 35 مورد بیماری زا و21 مورد غیر بیماری زای گزارش شد.

در روز اول 7مورد اشرشیا کلای بیماری زا بوده در صورتی که در روز دوم وسوم از تعداد سویه های بیماری زا کاسته شده و بر سویه های غیر بیماری زا افزوده می شود به طوری که در روز دوم از 25 سویه جداشده 17مورد بیماری زا و 8مورد غیر بیماری زا ودر روز سوم از 24سویه جدا شده 11مورد بیماری زا و13 مورد غیر بیماری زا بوده است.

روی سویه های پاتوژن اشرشیاکلای و سویه سالمونلا آزمون سروتاپینگ انجام گرفت که نتایج در جدول3 نشان داده شده است.

جدول3:نتایج سروتاپینگ اشرشیا کلای های بیماری زا در جوجه بلدرچین های تلف شده

اشرشیا کلای را به عنوان شایع ترین عامل عفونت در صنعت پرورش طیور معرفی نموده اند.

مهم ترین منبع عفونت آلودگی مدفوعی تخم ها می باشد عفونت تخمدانی و سالپنژیت ها از منابع دیگر عفونت می باشد.

کیسه زرده جوجه ها نیز کانون عفونت محسوب می شوند که گاهی سبب مرگ جنین در داخل می گردد.

آلودگی تخم ها در صورت آلوده بودن کارگران از اهمیت بالایی بر خوردار است.همچنان که در این بررسی دو نکته بسیار مهم وجود داشت:

1)جداشدن باکتری اشرشیا کلای بیماری زا با سروتیپ026-055-086-0125-018

2)جداشدن سالمونلا انترتیتدیس

جداشدن سویه های انتروپاتوژنیک اشر شیاکلای و  سالمونلا انترتیتدیس که در انسان بیماری زا هستند و در روده افراد طبیعی وجود ندارد.

 خصوصا این که بیشتر این سویه ها در روز های دوم وسوم ایزوله شده بودند این مسئله را روشن نمود که این باکتری هارا می توان احتمالا جز عوامل مشترک بین انسان ودام قرار داد واهمیت این باکتری هم از نظر بهداشت عمومی و هم از نظر صنعت پرورش بلدرچین مورد تاکید قرار می دهد.

شیوع سالمونلوزیس در گله پرندگان در ارتباط با خوراک دهندگان و یا تماس با دیگر گونه های طیور و یا نگهداری گونه های مختلف پرندگان با هم می باشد.

جدا سازی سالمونلا انترتیتدیس در این تحقیق در روز سوم نقش بهداشت کارگران را در آلودگی گله روشن ساخت.

در طیور در طول رشد از جیره های حاوی آنتی بیوتیک استفاده می شود زیرا آنتی بیوتیک علاوه بر مسئله پیشگیری بیماری در افزایش وزن طیور موثر است.

تجویز آنتی بیوتیک از طریق خوراکی صورت می گیرد که خود به افزایش مقاومت آنتی بیوتیک کمک می کند با توجه به استفاده زیاد از اکسی تترا سایکلین در جیره غذایی مقاومت بالای نسبت به این آنتی بیوتیک76/53 را توجیه می کند.

آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید-نبتروفورانتوئین-کلرآمفنیکل-تری متوپریم در درمان عفونت های انسانی کاربرد بالایی دارد که به ترتیب مقاومت25/51-70/41-25/51-43/88 در سویه های جداشده از جوجه بلدرچین ها بوده است که باز هم نقش بهداشت کارگران را بیشتر روشن می سازد.

آلودگی با باکتری پسودوموناس آئروژینوزا در جوجه بلدرچین های مورد مطالعه روند صعودی داشته که نشان دهنده آلودگی جوجه ها در محیط با این باکتری می باشد و با توجه به این که این باکتری فرصت طلب و مقاوم به مواد ضد عفونی کننده می باشد خطر عمده ای را برای جوجه های نوزاد و گله های پرورش ایجاد می کند.

پیشنهادات

1)پوشیدن لباس کار تمیز و ضدعفونی کردن دست کارگران

2)حذف تخم های ترک خورده و آلوده

3)سترون کردن تخم ها حداکثر تا 2ساعت بعداز تخم گذاری

4)کنترل گله مادراز نظر سالمونلا و حذف تخم های آلوده به آن

5)ضدعفونی کردن محل نگه داری جوجه ها قبل از ورود جوجه ها به سالن های پرورشی

6)آزمایش های مداوم از جوجه های مرده وضعیف و از بین بردن عوام احتمالی مرگ

7)نگه داری جوجه ها با سنین مختلف در محل های متفاوت

8)عدم استفاده از آنتی بیوتیک های به کار گرفته شده در انسان

9)در صورت مصرف آنتی بیوتیک در رژیم غذایی کامل کردن دوره درمان

10)در صورت استفاده از پروتئین های دامی جهت حذف سالمونلا سیاست های عملی مثل حرارت دادن مواد غذایی اضافه نمودن مخمر به مواد غذایی را باید به کار گرفت

11)استفاده از جعبه های یکبار مصرف حمل جوجه و جعبه ها ضد عفونی شده

منبع:فصلنامه دامپزشکی/سال هفتم/شماره پانزدهم